"Να φύγω!" ούρλιαξε κι έσπασε το γυάλινο στήθος.
Χύθηκε με δύναμη στους δρόμους, ελεύθερη, ανεξάρτητη κι ευτυχισμένη.
Κουρασμένη αποκοιμήθηκε στα πόδια μιας γριάς.
"Μικρή, ανόητη καρδιά" ψέλισσε και την έσφιξε με μίσος στα χέρια της.
"Μικρή, ανόητη καρδιά" ψέλισσε και την έσφιξε με μίσος στα χέρια της.
Μύρισε ο ουρανός χειμώνα και κανέλλα καθώς οι χτύποι σιωπούσαν...
© Zania - All rights reserved
