Κύκλος: 2011

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Πως να γίνεις χείμαρρος

όταν είσαι εγκλωβισμένος;

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Άργησες.

Άργησες πολύ.

Κι όταν ήρθες

βρήκες μόνο το πράσινο χαλί, απάτητο,

ν'αγκαλιάζει την αλειτούργητη προσμονή.

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Αυτό που την δίνει τα Χριστούγεννα

είναι το πνεύμα καλοσύνης που επικρατεί.

Εκείνο, που ως δια μαγείας χάνεται

μόλις περάσουν οι γιορτές.

Ξέρεις άνθρωπε, ο γεράκος της διπλανής πόρτας

πεινάει και τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου...

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Την Εδέμ την βρήκα.

Στο ανοιχτό χέρι που απλώνεται να μου γυρέψει ελεημοσύνη.

Στο σώμα που κόλλησε πάνω μου ένα παγωμένο βράδυ γυρεύοντας μια σταγόνα ζεστασιάς.

Στα μεγάλα, ολοστρόγυλλα μάτια ενός παρατημένου παιδιού που μου γύρεψαν ελπίδα.

Στο καλωσόρισμα της μάνας.

Στα δάκρυα που χύθηκαν με χνώτο καπνού και οινοπνεύματος ψάχνοντας άδικα το γιατί.

Στην αγκαλιά εκείνων των γονέων που ξεχάστηκαν απ'τα παιδιά τους.

Στην παραδοχή της εξάρτησης.

Στο γεμάτο μίσος βλέμμα του καλύτερου φίλου.

Στη γυρισμένη πλάτη σου.

Στην απουσία κατανόησης.

Στις κατακόκκινες πεταλούδες που πέταξαν

καθώς η άρνηση με περικύκλωνε.

Στην αστεία αμηχανία μιας σοβαρής στιγμής.

Στα άσχημα νέα, έτσι έμαθα πόση δύναμη ψυχής υπάρχει.

Εκεί την βρήκα.

Κι όχι εκεί που έλεγαν οι μεγαλόστομοι πως ήταν.

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Έσκυψε το κεφάλι του θλιμμένο.

"Άσε με!" είπε ψυθιριστά.

Στις μωβ φτερούγες του

παιχνίδισε

το φως

ή το σκοτάδι...

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Χάθηκαν όλα.

Η γλυκόξινη μυρωδιά του κυδωνιού καθώς κόχλαζε.

Οι γάτες που λιάζανε βαριεστημένα τη γούνα τους

στον χειμωνιάτικο ήλιο.

Η μυρωδιά του σαπουνιού και της ξύλινης σκάφης.

Οι δαντελένιες ολόλευκες κουρτίνες.

Τ'ασβεστωμένο πεζούλι που ακουμπούσε

αποκαμωμένη τα πόδια της.

Η μυρωδιά του απογευματινού

καλοβρασμένου καφέ.

Κι εκείνη η μπλέ γλάστρα

με την κίτρινη τριανταφυλλιά.

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

"Να φύγω!" ούρλιαξε κι έσπασε το γυάλινο στήθος.

Χύθηκε με δύναμη στους δρόμους, ελεύθερη, ανεξάρτητη κι ευτυχισμένη.

Κουρασμένη αποκοιμήθηκε στα πόδια μιας γριάς.
"Μικρή, ανόητη καρδιά" ψέλισσε και την έσφιξε με μίσος στα χέρια της.

Μύρισε ο ουρανός χειμώνα και κανέλλα καθώς οι χτύποι σιωπούσαν...

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Ένα - ένα τα ξεφύλισσα.

Η σκόνη τόσων ετών βρώμισε τα δάχτυλά μου

κι έπειτα το μάγουλό μου

καθώς σκούπιζα ένα δάκρυ...

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Μάθε να λες " Όχι! "

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

....ελαίω Κυρίου ή ελέω ελληνικής, πολλαπλώς και επαναλαμβανομένως,

κατακρεουργημένης γλώσσας...

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Σαββάτο 5 Νοεμβρίου 2011

Η χώρα μου βυθίζεται στο ψέμα,

σε ηδονές που στάζουνε χολή.

Και βρίσκουν καταφύγιο οι αλήτες

σε χώμα που μυρίζει σαν πληγή...

Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου - Τάσος Λειβαδίτης

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

'Εναν αχνιστό καφέ.

Με φίλους που'γιναν σύννεφα χωρίς μορφή,

με λόγια που χάθηκαν στα τζάμια τα ψιχαλισμένα

και πάνω στο κόκκινο χαλί.

Βιάζομαι. Να κερδίσω όσο χρόνο δεν έχασα.

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Εθνικόφρονες, εθνικοπαράφρονες, εθνικοθυμωμένοι, εθνικοπεινασμένοι, και εθνικολαμόγια.

Μόλις άρχισε.

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Σαββάτο 22 Οκτωβρίου 2011

"Κάποτε ήσουν εκεί …
Στο βράχο που λαξεύτηκε σε σχήμα καμπύλης
Τώρα τον καταπίνει η θάλασσα χαμογελώντας..."

Οι στίχοι είναι δανεισμένοι από έναν καλό φίλο. Τον ευχαριστώ από καρδιάς.

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Να ξαποστάσεις λίγο.

Να αποχωριστείς για λεπτά το βάρος σου.

Να κοπάσει η λαχανιασμένη ανάσα.

Να σκουπίσεις εκείνο το κόμπο ιδρώτα και βροχής

που σε βασάνισε καθώς πλησίασε στην άκρη των ματιών σου.

Να ξαποστάσεις λίγο.

Να χαθεί η ματιά σου στον ορίζοντα.

Μαζί κι η ψυχή σου.

Να ξαποστάσεις λίγο.

Να μυρίσεις τη γη καθώς η οσμή της μπλέκεται

με εκείνες της θάλασσας και του βρεγμένου θυμαριού.

Λίγο ακόμη, δεν χόρτασες...

Άναψε τσιγάρο.

Είσαι κοντά.

Κι η καταιγίδα κοντά σου είναι.

Μέσα σου ή γύρω σου - δεν έχει σημασία.

Καλοδεχούμενη.

Μόνο να ξαποστάσεις λίγο.

Ίσα για να βρεις τη δύναμη

να αντέξεις τον Αρχέγονο Χρόνο.

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

...κάπως έτσι τέλειωσε το Σαββατοκύριακο.